باید خندید
وگرنه مصیبت ها ما را
از پنجره حیات به بیرون پرت خواهد کرد
پس بخند..
یه روز یه ترک و یه رشتی و یه اصفهانی ...!!
یه روز یه ترک بود ...
اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.
شجاع بود و نترس.
در دوران استبداد که نفس کشیدن هم جرم بود ، با کمک دیگر مبارزان ترک ، در برابر دیکتاتوری ایستاد
او برای مردم ایران ، آزادی می خواست
و در این راه ، زیست و مبارزه کرد و به تاریخ پیوست تا فرزندان این ملک ، طعم آزادی و مردمسالاری و رهایی از استبداد را بچشند.
یه روز یه رشتی بود...
اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی.
او می توانست از سبزی جنگل های شمال و از دریای آبی اش لذت ببرد و عمری را به خوشی و آرامش سپری کند
اما سرزمین اش را دوست داشت و مردمانش را
و برای همین در برابر ستم ایستاد
آنقدر که روزی سرش را از تنش جدا کردند.
یه روز یه اصفهانی بود...
اسمش حسین خرازی
وقتی عراقی ها به کشورش حمله کردند ، جانش را برداشت و با خودش برد دم توپ و گلوله و خمپاره.
کارش شد دفاع از مردم سرزمینش ، از ناموس شان و از دین شان.
آنقدر جنگید و جنگید تا در یکی از روزهای آن جنگ بزرگ ، خونش بر زمین ریخت و خودش به آسمان رفت.
یه روز یه ترک و رشتی و فارس و کرد و لر و اصفهانی و عرب و...!
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند
و به صرافت شکستن قفل دوستی ما افتادند
و از آن پس "یه روز یه ... بود" را کردند جوک تا این ملت ، به جای حماسه های اقوام این سرزمین که به عشق همدیگر ، حتی جانشان را هم نثار کرده اند ، به "جوک ها " و "طعنه ها" و "تمسخرها" سرگرم باشند و چه قصه غم انگیزی!.
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۹ (۲)
- دی ۱۳۹۹ (۱)
- شهریور ۱۳۹۹ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۱)
- فروردين ۱۳۹۹ (۶)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۷)
- آذر ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۲)
- مهر ۱۳۹۴ (۴)
- شهریور ۱۳۹۴ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۸)
- فروردين ۱۳۹۴ (۳)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۵)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۹)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۲ (۴)
- دی ۱۳۹۲ (۱۴)
- آذر ۱۳۹۲ (۱۷)
- آبان ۱۳۹۲ (۵)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱)
پیوندهای روزانه
آخرین مطالب
- ۹۹/۱۱/۰۸زاد روز
- ۹۹/۱۱/۰۸سر سخت یا عاقل
- ۹۹/۱۰/۲۶تولدی دیگر
- ۹۹/۰۶/۱۷این همه کشیدن....اما نه دست...
- ۹۹/۰۶/۱۰بی انصاف
- ۹۹/۰۲/۰۲میشه؟؟؟
- ۹۹/۰۱/۱۶خاطره
- ۹۹/۰۱/۰۸نشد
- ۹۹/۰۱/۰۸شب و روز
- ۹۹/۰۱/۰۶قرنطینه
خیلی مشکل است آدم بخواهد
تمام وقت مراقب خودش باشد
تا آنچه احساس میکند نگوید..
" تنها بودن " با وجود بودن در بین اینهمه " تن " ها ؛
درد بزرگ و رنج غریبی ست ...
دروغ بزرگ قرن را به ما گفتند ،
این قرن عصر ارتباطات نیست ؛
عصر قطع ارتباطات است! ...
شما هرگز نمی دانید چقدر قوی هستید ؛
تا وقتی که " قوی بودن " تنها انتخابی باشد که پیش رو دارید ...
شما فقط یکبار زندگی می کنید ؛
اما اگر درست زندگی کرده باشید ، همان یکبار کافیست ...
بایزید بسطامی را پرسیدند :
اگر در روز رستاخیز خداوند بگوید چه آورده ای؛
چه خواهی گفت؟
بایزید فرمود :
وقتی فقیری بر کریمی وارد میشود ,
به او نمیگویند چه آورده ای.
بلکه میگویند چه میخواهی
زندگى یک پاداش است ,نه یک مکافات.
فرصتى است کوتاه تا ببالى ,بیابى , بدانى , بیندیشى , بفهمى , وزیبا بنگرى ,ودر نهایت در خاطره ها بمانى...
گاهی وقتا فراموش کن کجایی،
به کجا رسیدی و به کجا نرسیدی،
گاهی وقتا فقط زندگی کن...
یاد قولهایی که به خودت دادی نباش،
یه وقتایی شرمنده خودت نباش،
تقصیر تو نیست
تو تلاشتو کردی اما نشد...
یه وقتایی جواب خودتو نده
هر کى پرسید: چرا اینجای زندگی گیر کردی لبخند بزن و بگو کم نذاشتم اما… نشد
یه وقتایی فقط از زنده بودنت لذت ببر...
از بودن کنار کسانی که دوستشان داری و دوستت دارن...
از طلوع خورشید از صدای آواز قمری ها
از باد
باران
از همه چیز
فقط لذت ببر...
ًً
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻥ .......
ﻭ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻧﺖ ﺑﻨﻮﺵ ...
ﻣﺒﺎﺩﺍ ! ﻣﺒﺎﺩﺍ مبادا ...
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﮒ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ دوست من...
پایان آدمیزاد
نه از دست دادن معشوق است
نه رفتن یار
نه تنهایی...
هیچکدام پایان آدمی نیست!
آدمی ان هنگام تمام میشود که خدا فراموشش کند.
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود...
«حافظ»
وقتی که انسانی از درد دیوانه میشود
دیگران دردش را نه٬
فقط دیوانگی هایش را میبینند...